چکیده فارسی:قرارداد استصناع یا سفارش ساخت کالا، امروزه به دلیل کاربرد وسیع آن در بسیاری از جوامع در عرصه نیازهای شخصی و اجتماعی، به صورتی گسترده رواج دارد. امروزه بسیاری از شرکت ها، نهادها و موسسات، کالاهایی را تقاضا می کنند که نه تنها هم اکنون موجود نیست، بلکه از ابتدا تا انتها باید اجزای آن با ویژگی های مورد نظر طراحی و ساخته شود. در این موارد شرکت سازنده اگر سفارش ساخت نداشته باشد، تن به ساخت این کالا نمی دهد؛ زیرا چه بسا در فروش یا حتی در تامین مالی، برای خرید مواد اولیه مورد نیاز، برای ساخت آن نیز دچار مشکل شود. این قراردادها در قالب عقد استصناع به سهولت قابل انعقاد است.با مراجعه به منابع موجود فقهی به دنبال پاسخ به این سوال هستیم که آیا عقد استصناع در دیدگاه فقهای پس از شیخ، عقدی مندرج در دیگر عقود است (عدم استقلال) یا عقدی مستقل محسوب می شود؟نتایج به دست آمده حکایت از آن دارد که عقد استصناع را در قالب بیع مستقل و یا عقد مستقل می توان تصحیح کرد.
چکیده عربی:یعتبر عقد الاستصناع من العقود الرائجة فی مجتمعاتنا المعاصرة؛ و ذلک نظرا للمتطلبات الفردیة والاجتماعیة الموجودة، فالمؤسسات والشرکات تطلب سلعا غیر موجودة، بل لم توضع حتی تصامیمها، و لذا لا تقدم الشرکات عادة الیوم علی التصنیع ما لم یکن هناک طلب؛ و ذلک لأنها قد تواجه مشاکل فی تسویقها بل و حتی فی التغطیة المالیة للمواد الأولیة اللازمة فی التصنیع، إلا أن عقود الاستصناع یذلل مثل هذه المشکلات.فقهیا، یقع الکلام فی أن عقد الاستصناع هل یندرج لدی المتأخرین عن الشیخ الطوسی تحت سائر العقود الاخری فیکون عقد غیر مستقل أم أنه عقد مستقل بذاته؟و حصیلة البحث هی : اعتبار هذا العقد إما بیعا أو عقدا مستقلا بذاته.